Gönül şem'-i rûh-i yâre yanar pervânedir şimdi

Firâk ile akan gözyaşlarım dürdânedir şimdi

Nigâh-ı iltifât-ı yâr ile âbâd iken gönlüm

Bu kâşâne sitem tâşı ile vîrânedir şimdi

Dil-i dânâmız evvelce Felâtunu beğenmezken

Bir âhû gözlünün aşkıyla dîvânedir şimdi

İçince câm-ı aşkı gözlerinden zühdü terkettik

Melâmî meşreb olduk tavrımız rindânedir şimdi

Füsûn-ı çeşm-i mestinden halâsım çâresin sordum

Dedi çâren yine bu dîde-yi mestânedir şimdi

Kebûterler değildir lâne tutmuş vech-i cânânda

Şerâb-ı aşk ile memlû birer peymânedir şimdi

Gönül bir leylânın aşkıyla mecnûna dönmüştü

O kıssa vâr ise ancak birer efsânedir şimdi

Safâ-yı hâtıra ettik vedâ'ı hecr-i yâr ile

O zevk-âver ferâgat kûşemiz gamhânedir şimdi

Şerâb-ı aşk-ı lâ'l-i nâb-ı canândan içip Hazmî

Düşe kalka yine azmi der-i canânedir şimdi

 

Hazmi Efendi