Sîmâna tebessüm, güle gülmek yaraşırmış, 

Ol vech-i dilârâya süzülmek yaraşırmış... 

Vuslat demi gelmezse eğer yandı bu gönlüm, 

Ümmîdi yiten âşıka ölmek yaraşırmış... 

Gül mevsimi geçmiş, bre bülbül ne durursun, 

Hasretle yanan gönlüme hançer mi vurursun? 

Hicrânını hicretle telâfî ediver git ,

Ma’şûkuna can sun, 

Yuva, mal, mülk kaladursun...

 
Hayrettin Karaman