Her bir hizmetini icra edersin
Ne çok sevdin bu dünyayı ey gardaş.
Düşüp arkasına bile gidersin
Bağrın onun ile olmuştur bağdaş.

İsmiyle müsemma, denî dünyadır
Su üzre kurulmuş taklid binadır
Bu bir mezradır dâr-ı fenâdır
Şarabı kan olmuş, gıdasıdır baş.

Hayatı memattır mematı hayat
Yüz bin renk gösterir aslı bir nevat
Asla sözlerinde bulunmaz sebat
Yoktur anın gibi bir rind-i kallaş.

Ezelden böyledir hükm-i kalemi
Elemdir her kime kılsa keremi
Daim birbirine çarpar âlemi
Gece gündüz işi ceng ile savaş.

Eşcarı dikendir gülleri hârdır
Aldanma balına, arısı mârdır
Yediğin giydiğin cümlesi nârdır
Sana lezzet veren helva ile aş.

Büyük düşmanımız nefs-i emmare
Takmış kemendini cezb eder nâre
Cehd et ki bulasın sen sana çare
Ellerin aybını gözleme gardaş.

Ne çok yedin bu zehirli gıdayı
Erenler elinden iç bir bâdeyi
Tamir et öteyi yık bu odayı
Harab et kalmasın taş üstünde taş.

Hâşâ ki zemmedem mülk-i cihanı
Sâni’in sun’udur, hükm-i Yezdanî
Uyandırmak için gafil insanı
Söyledik bir miktar dane-i haşhaş.

Terk et seni, doğru râha var yürü
Pîr-i Sâmî gibi şaha var yürü
Halâs ol zulmetten mâha var yürü
Ara bul kendine bir sadık yoldaş.

Sakın Salih gibi kalma avare
Can bedende iken kıl buna çare
Sonra ısırtırlar seni çok mâre
Daha nef vermez döktüğün kan yaş.

Salih Baba k.s. (1846-1906)