Her zaman bir vâmuk-i azra olur alem bu yâ

Nev-be-nev efsaneler peydâ olur alem bu yâ

Kabz u bast kıl tefekkür aleminde ey gönül

Vakt-i sermânın sonu, vakt-i germân olur alem bu yâ

Gez geç elden eyleme me'mul sanma ruya u hayâl

Vakt-i sermânın sonu, vakt-i germân olur alem bu yâ

Görme ahkâr kimseyi cana kader meçhuldür

Hakkın edna bir kulu alâ olur alem bu yâ

Hak-i Mevlana'yı saffet sürmeyi çeşm eyleyen

On sekiz bin alemi bina olur alem bu yâ

Dünya durdukça Vamuk-i Azra’nın aşkı gibi büyük aşklar her zaman doğar.

Bir zaman ki o aşklar bugün nasıl efsane olmuşsa, şimdi de öyle aşklar olur ki bunlardan yeni yeni efsaneler çıkar.

Hele bir düşünceler âleminde genişle, daral, uzaklara git, yakın yere gel, dön dolaş ey gönül,

Göreceksin ki soğukların vakti geçer, sıcak olur, kıştan sonra yaz gelir.

Ey can kimseyi aciz, değersiz görme, kader gizlidir. Cenâb-ı Hakkın pek aşağı görünen kulu, manevî derecede çok yüksek bir kulu olur.

Ey Saffet Hz. Mevlânâ'nın ayağının toprağını gözüne sürme çeken on sekiz bin âlem onun  evi olur âlem bu ya...

(Mevlevî Şeyhi Saffet Efendi)