Zâhidâ terk eyle "lâ"yı menzil-i "illâ"ya gel*
Bezm-i hâssü'l hâssa er tâ mecma-i ulyâya gel
Kaldır isneyniyyet örtüsün dem-i yektâya gel
Sûret-i mevhûma bakma Âdem-i ma'nâya gel
Harf libâsı içre pinhân nokta-yı zîbâya gel

Âb-ı sâf-ı vahdet ile doldun ise ey gönül
Cevherin mâhiyetin sen bildin ise ey gönül
Âdemiyyet menzilini buldun ise ey gönül
Tâlib-i sırr-ı Muhammed oldun ise ey gönül
Sidre vü Tûbâ'da kalma âlem-i ednâya gel

Ayrı gayrıdır deme cânân ile câna sakın
Aldanıp kesretde kalma zâhir-i elvâna sakın
Vahdet-i sırfa eriş gel bakma efsâne sakın
Sırr-ı Hakk'ı ger dilersen gitme yâbâna sakın
Âyet-i insanı oku mazhar-ı kübrâya gel

Sırr-ı imlâya nazar kıl harf be harf dersin oku
Bu vücûdun mazhariyyetini bil "şegaf" dersin oku
Emr-i Hakk'ı sıdk ile tut "la tehaf" dersin oku
Mekteb-i irfân içinde "men aref" dersin oku
Serserî gezme özün bil ârif ol Mevlâ'ya gel

Her tecellînin zuhûru masdar-ı Âdem’dedir
Hakk ile hak olmanın hem mazharı Âdem'dedir
“Hilmiyâ” "cenneti adn"in Kevser'i Âdem'dedir
Ey “Sezâî” "küntü kenz"in cevheri Âdem'dedir
Derbeder olma gözün aç "kenzi lâ yefnâ"ya gel

Hasan Sezâî Hazretlerinin nutkuna Hilmi Dede'nin tahmisidir